Հայաստանի տնտեսությունը
Հայաստանը ազգաբնակչության խտությամբ երկրորդն է նախկին Խորհրդային հանրապետություններից։
Այն գտնվում է Սև ծովի և Կասպից ծովի միջև, սահմանակից է հյուսիսից և արևելքից Վրաստանին և Ադրբեջանին, իսկ հարավից և արևմուտքից Իրանին և Թուրքիային։
Համաձայն Ֆորբս ամսագրի Հայաստանը 2011 թվականի տվյալներով աշխարհում երկրորդն է վատ տնտեսական ցուցանիշներով։
Մինչ անկախությունը Հայաստանի տնտեսությունը արդյունաբերական էր՝ գերակա ուղղություններն էին, քիմիական արդյունաբերությունը, էլեկտրոնիկան, մեքենաշինությունը, կաուչուկի արտադրությունը, սննդարդյունաբերությունը և տեքստիլը, այն խիստ կախված էր ներմուծվող հումքից։ Խորհրդային Միության փլուզումից առաջ 1991 թ. գյուղատնտեսությունը նյութական արտադրության միայն 20% էր կազմում, իսկ զբաղվածությունը գյուղատնտեսության մեջ միայն 10%։ Հայաստանի հանքարդյունաբերությունն է կապար, ցինկ, ոսկի և պղինձ։ ավելին...
Էներգիայի գերակշռող մասը արտադրվում է Ռուսաստանից ներկրվող վառելիքով ներառյալ գազը և միջուկային վառելիքը (միակ ատոմակայանի համար)։ Տեղական գլխավոր էներգոռեսուրսը հիդրոէլեկտրականությունն է։
Բարդ և խորդուբորդ ռելիեֆի պայմաններում Հայաստանի տնտեսությունը կենտրոնացված է Հայաստանի Հանրապետության տարածքի մոտ 60 %-ի վրա։
Հայաստանը ՀՆԱ-ի գնողունակության ծավալներով աշխարհում զբաղեցնում է 131-րդ տեղը (2012 թ.)։
2009 թ.-ին ՀՆԱ-ն մեկ շնչի հաշվով կազմել է $5900։
2009 թ.-ի տվյալներով ՀՆԱ-ի կառուցվածքը հետևյալն է՝
Համախառն ազգային արդյունքի մոտ 75 %-ը 2004 թ.-ի տվյալներով արտադրվել է մասնավոր սեկտորում։
Երկրի ամանախոշոր հարկատուն 2011 թ.-ին եղել է Զանգեզուրի (Քաջարանի)պղնձամոլիբդենային կոմբինատը։
Հայաստանից արտահանվող պատրաստի արտադրատեսակների շարքում առաջին տեղում սիգարետն է: